Jeffrey Dahmer is een van de beruchtste seriemoordenaars uit de geschiedenis van de VS. Tussen 1978 en 1991 vermoordde hij 17 mannen, die hij vooral oppikte in homobars in Milwaukee.
Dahmer nam de mannen mee naar zijn huis in een buurt waar vooral zwarte mensen woonden en dan ook amper politie kwam. Hier drogeerde hij zijn slachtoffers, vermoordde hij ze en sneed hij hun levenloze lichamen in stukken. De lichaamsdelen verstopte hij als morbide trofeeën in zijn vriezer.
Het is bijna onvoorstelbaar hoe gestoord deze seriemoordenaar was. Soms at hij zijn slachtoffers op, andere keren had hij seks met de lijken of boorde hij gaten in de schedels om er vervolgens zuur in te gieten.
© Netflix
Serie: Hernia-operaties creëerden seriemoordenaar
Toen Jeffrey Dahmer vier jaar oud was, werd hij geopereerd aan een dubbele hernia. Volgens zijn vader Lionel was hij daarna nooit meer dezelfde. Hij veranderde in een ingetogen en serieuze jongen.
© Archivio GBB/Imageselect
Feit: Dahmer leed aan een persoonlijkheidsstoornis
De hernia-operaties kunnen traumatisch geweest zijn voor Dahmer, maar het is slechts een klein onderdeel van het verhaal. Na zijn arrestatie bleek Dahmer borderline en schizofrenie te hebben.
Bij de arrestatie van Dahmer vond de politie drie hoofden, meerdere afgesneden penissen en grote hoeveelheden lichaamsdelen op sterk water. Bij de autoriteiten, pers en bevolking ontstonden er steeds meer vragen: Wie was deze slungelige witte man met zijn pilotenbril – en wat had hem ertoe aangezet zulke wreedheden te begaan?
Die vragen probeert filmmaker Ryan Murphy te beantwoorden in de controversiële Netflixminiserie Dahmer – een gruwelijk en niets verhullend portret van de ‘Kannibaal van Milwaukee’, zijn slachtoffers en de politie, die alle signalen jarenlang over het hoofd zag.
Video: Bekijk de trailer van ‘Dahmer’
Seks met een paspop
Ook na zijn veroordeling gedroeg Jeffrey Dahmer zich opmerkelijk. Hij werkte gewillig mee aan interviews waarin hij in detail vertelde over zijn moorden en sinistere gedragingen die hij, naar eigen zeggen, niet kon bedwingen. Met een rustige stem en zonder theatrale gebaren deed hij uit de doeken wat hij had gedaan. Hij vertelde het zo droog dat het net leek alsof hij een boodschappenlijstje aan het voorlezen was.
Evan Peters bereidde zich voor op de rol van Jeffrey Dahmer door interviews met de seriemoordenaar steeds opnieuw te bekijken. En dat is goed te zien. Peters imiteert de monotone stem en onhandige trekjes van de hoofdpersoon met zo’n formidabele precisie, dat het voelt alsof je naar de echte moordenaar kijkt.
Nauwkeurigheid is op vele manieren een sleutelwoord voor Dahmer. Het muffe appartement met vergeelde muren, waar de meeste moorden plaatsvonden, is gebaseerd op de echte woning. Dat geldt ook voor Dahmers kleren en de grote pilotenbril over zijn kille ogen.
© Nipi/Backgrid/Ritzau Scanpix
Serie: Buurvrouw weigert ‘broodje mens’ te eten
De serie impliceert overduidelijk dat Dahmer een broodje mensenvlees serveert aan zijn buurvrouw, Glenda Cleveland. Zij laat hem daarop schreeuwend weten dat hij haar huis moet verlaten.
© tvguide.com
Feit: Het broodje werd gegeten
Dahmers buurvrouw heette Pamela Bass. Glenda woonde in het gebouw tegenover hen. Pamela vond Dahmer vriendelijk en ze nam zijn broodje aan. ‘Ik heb waarschijnlijk iemands lichaamsdelen gegeten,’ zei ze later.
Zelfs de meest bizarre gebeurtenissen in de serie, waarvan je zou denken dat ze verzonnen zijn, zijn echt gebeurd. Als kind ontleedde Dahmer dode dieren die hij gevonden had in de garage van zijn ouders. Hij stal ook een paspop uit een kledingwinkel en had er seks mee bij zijn oma thuis. Hij verstopte zelfs het afgezaagde hoofd van zijn eerste slachtoffer in een houten kist van zijn vader.
De serie kreeg veel kritiek van de nabestaanden, want ze worden opnieuw getraumatiseerd – niet in de laatste plaats omdat de beestachtige moorden zo realistisch worden weergegeven.
De kritiek is begrijpelijk, maar de serie is niet alleen bedoeld om te choqueren. Grote delen van de serie worden niet beleefd vanuit het gezichtspunt van Dahmer, maar vanuit de slachtoffers en de mensen wier leven hij verwoestte – zijn vader Lionel bijvoorbeeld, die moet erkennen dat hij zelf een rol heeft gespeeld in de opvoeding van een seriemoordenaar, en het doofstomme slachtoffer Tony Hughes, wiens hele tragische levensverhaal wordt verteld.
Video: Bekijk het interview met Jeffrey Dahmer en zijn vader in de gevangenis
Het belangrijkste is dat de serie scherpe kritiek levert op de incompetente politie van Milwaukee, omdat ze de duidelijke signalen negeerde totdat het veel te laat was.
De politie kreeg telefoontjes van Dahmers huisgenoot, die ’s nachts wakker werd van schreeuwende mannen en elektrisch gereedschap. Maar geen enkele agent nam de meldingen serieus.
Deze focus op het collectieve falen van de autoriteiten om de leden van minderheidsgroepen die Dahmer opzocht en vermoordde te beschermen, geeft de serie historische relevantie en maatschappijkritische betekenis.
© ebierzo.es
Serie: Dahmer wordt met opzet vermoord
In de serie wordt Dahmer vermoord door medegevangene Christopher Scarver, die gelooft dat God hem dat heeft opgedragen. Als Scarver alleen is met Dahmer en een derde gevangene, slaat hij de twee dood.
© YouTube/CNN
Feit: Moordenaar had een psychose
De moord op Dahmer en zijn medegevangene was waarschijnlijk niet gepland. Volgens Scarver provoceerden ze hem, waardoor hij hen aanviel met een ijzeren pijp. Hij verklaarde echter: ‘God zei dat ik het moest doen.’
Meesterlijk nachtmerrieverhaal
Dahmer is zo grimmig dat je er soms bijna niet doorheen komt. Maar als je het kunt verdragen, zul je je verbazen over alle historische details en scherpe sociale kritiek in dit meesterlijke nachtmerrieverhaal over een van Amerika’s ergste seriemoordenaars.
